Het vervagen van burlesque

Gepubliceerd in dagblad De Pers, 8 maart 2012

FOTO: HENRY HORENSTEIN

In de Amsterdamse galerie Vassie is nu de expositie SHOW van de geroemde Amerikaanse fotograaf Henry Horenstein te zien. Het onderwerp is burlesque, of een viering van het anders zijn.

Het was 2001 en fotograaf Henry Horenstein bracht in zijn eentje een weekend in New Orleans door. Hij checkte de uit-agenda en voelde zich verleid door wat de ‘Tease-O-Rama’ in de Shim-Sham Club heette. Hij bracht zijn camera mee, zoals hij altijd doet als hij op pad gaat, en nam er een kijkje. Het bleek burlesque, hij had de avond van zijn leven en pas een decennium later leerde Horenstein dat hij de sexy entertainmentvorm op een bepalend moment had beleefd. Na die show zou alles veranderen voor de burlesquebeweging.

Krijsend kind geen bezwaar

Gepubliceerd in dagblad De Pers, 8 maart 2012

FOTO: ALEXANDER SCHIPPERS

#BabyBios In veel landen trekt het al jaren volle zalen, nu mogen Nederlandse ouders ook met hun gebroed naar de film.

’De verschoontafel vinden jullie achter deze deuren’, zegt de bioscoopmedewerkster, als een stewardess wijzend naar de klapdeuren naast het scherm. ‘Als we iets voor jullie kunnen doen, dan horen we het graag.’ Luid geschater klinkt er uit de zaal. Marie (13 maanden) heeft er zin in.
Terwijl de openingstitels van The Artist over het witte doek rollen, rommelt moeder Marleen van der Wolde (35) nog even in haar tas. ‘Waar is die banaan nou?’ De film begint.

Krijsen
De kleinste bioscoop van Amsterdam, De Uitkijk aan de Prinsengracht, stond afgelopen vrijdag voor het eerst in zijn honderdjarige bestaan vol met buggy’s. Op tafeltjes in de foyer liggen fopspenen, spuugdoekjes hangen over de roodfluwelen stoelen. Het is de eerste editie van Baby Bios, film voor ouders met baby’s tot 1 jaar oud. Al jaren een cultureel gegeven in veel andere landen, nu ook in Nederland. Naast het nieuwe maandelijkse evenement in De Uitkijk, vindt morgen de eerste officiële editie plaats van Cinemum in The Movies in Amsterdam, waar in dit kader voortaan elke vrijdag- en zaterdagochtend een premièrefilm wordt vertoond.

Carnavallen in de club

Gepubliceerd in dagblad De Pers, 16 februari 2012

#Carnaval Clubgangers in de Randstad vieren nu ook carnaval. Kunnen ze eindelijk even lekker zichzelf zijn.

Doordeweeks zijn ze advocaat, reclameman of marketeer, dit weekend hijsen ze zich in kostuums en zingen ze met harde G schlagers mee. In club Trouw in Amsterdam wordt door De Raad van 11 ‘carnaval op z’n Mokums’ gevierd. Organisator Aron Friedman: ‘Veel Amsterdammers doen er lacherig over. Carnaval in onze stad? Dat bestaat niet.’ Dezelfde kritiek komt van de import-Amsterdammers uit Brabant en Limburg, die denken dat alleen zij carnaval kunnen vieren. Toch raakt elk feest van De Raad van 11 uitverkocht. ‘Carnaval is een vrijbrief om belachelijk te doen. Juist in een stad waar mensen veel bezig zijn met cool doen en zichzelf branden, is dat een uitkomst.’

Moestuin in een afvalcontainer

Gepubliceerd in dagblad De Pers, 2 februari 2012

Vanaf linksboven met de klok mee: containertuinen, voedselbanktuin in Rotterdam, Thomas Le Gras van de Stadsboeren en een tuin op het dak in New York.

#UrbanFarming De toekomst van landbouw ligt in de stad. Op onvruchtbare velden, kale pleinen en in verlaten havens.

Terwijl de sneeuw op ze neerdwarrelt slepen Rijntje en Thomas logge bakken vol verwelkt groen door het zand. ‘Ze moeten even weg, voordat ze kapot vriezen.’ Het is maandagochtend, tien uur. Het leven van een stadsboer gaat niet altijd over rozen.
De Stadsboeren, waarvan Rijntje Slooten (27) en Thomas Le Gras (27) onderdeel zijn, verbouwen groenten en fruit in houten bakken op een leegstaand terrein in Amsterdam-West. Ze hebben helemaal geen groene vingers, maar zagen in Berlijn hoe de Prinzessinnengarten relatief eenvoudig een ongebruikt stadsterrein omtoverde tot een vruchtbare tuin. Sinds vorig jaar doen De Stadsboeren dat in Amsterdam, met 50 mobiele moestuinen die voor 40 euro per stuk een seizoen lang worden verhuurd aan basisschoolkinderen, moestuinmoeders, hipsters die het cool vinden of oudjes uit de buurt. Voordat het nieuwe seizoen op 1 maart opent, moeten er een hoop bakken bij komen, want de wachtlijst knalt al uit zijn voegen.

Eerst lullen, dan pas poetsen

Gepubliceerd in dagblad De Pers, 19 januari 2012


Rotterdammers zijn arbeiders. Niet lullen, maar poetsen. Een cliché waar de jeugd van tegenwoordig wel klaar mee is. Dus moest er een blaadje komen waarin geluld en gedacht wordt.

Een journalistiek medium voor ‘denkende Rotterdammers’ was er nog niet. Het AD Rotterdams Dagblad heeft geen opiniepagina, RTV Rijnmond houdt zich vooral met nieuws bezig. Daarom richtte een groep twintigers het Rotterdamse online opinietijdschrift Vers Beton op, dat morgen wordt gelanceerd met een groot feest in De Unie.

De redactie van Vers Beton wordt geleid door Eeva Liukku, programmeur bij debatcentrum Arminius. De andere tien redacteuren en gastschrijvers zijn veelal filosofen, Neerlandici en architecten. De gedeelde factor: liefde voor Rotterdam. Maar, ‘op versbeton.nl staan niet enkel hallelujah-verhalen’, zegt Liukku.

‘Het zijn kritische visies op wat zich afspeelt in onze stad.’ Zo gaat het over Rem Koolhaas als theoreticus, dat Rotterdam visie op popmuziek mist maar het gaat – ook belangrijk – over veiligheid op straat.

Het lanceringsfeest, morgenavond, staat in het teken van ‘goede voornemens voor Rotterdam’. In een talkshow praat Liukku onder anderen met theatermaker Romana Vrede over de cultuurbezuinigingen en bespreekt maatschappijhistoricus Zihni Özdil het effect van bepaalde wijkaanpakken in de stad. Daarna kan er ordinair gedanst worden op de dj-kunsten van onder meer Club le Pot, en maakt videokunstenaar Matthijs Vlot, die afgelopen week nieuws werd met zijn viral Hello waarvoor hij filmfragmenten aan elkaar plakte op het nummer van Lionel Richie, speciaal voor deze avond video-art.

www.versbeton.nl

Tiki werd tacky en toen weer cult

Gepubliceerd in dagblad De Pers, 22 december 2011

#Aloha Terwijl de winter doorzet, maakt een zomerse trend zijn rentree: tiki. Cocktails, totempalen en rieten rokjes.

In een tijd waarin Amerikanen zich nog nauwelijks buiten de landsgrenzen waagden, toverden ze nachtclubs om tot Polynesische oorden, of hun interpretatie daarvan: tiki. Een fenomeen dat werd geboren in 1934, toen cocktailbar Don the Beachcomber openging in Los Angeles, niet veel later gevolgd door Trader Vic’s in Oakland. De twee bars groeiden uit tot ketens, en samen creëerden ze een nationale hype met het hoogtepunt eind jaren vijftig, begin jaren zestig.

Tiki was een highbrow fenomeen, en vooral Trader Vic’s in Washington werd een beroemde uitgaanslocatie. Maar het succes van Don en Vic bracht een horde aan imitators voort, en het duurde niet lang voordat tiki kitsch werd en uiteindelijk in verval raakte. Het exacte moment dat het einde betekende: toen Donald Trump in 1989 Trader Vic’s in zijn Plaza Hotel in New York sloot omdat het ‘te tacky’ was geworden.

Ga mee op bouwputtentocht

Gepubliceerd in dagblad De Pers, 8 december 2011

FOTO'S: ARIE KIEVIET

#ParfumdeBoemBoem Op een speciale tour langs de Rotterdamse bouwputten ontdek je hun esthetische waarde.

Op de omheining rondom het grootschalige bouwproject dat De Markthal heet, midden op de Blaak in Rotterdam, staat uitgebreid uitgelegd wat er achter de schermen gebeurt. Er zijn ook kijkgaten gemaakt. Toch loopt iedereen er achteloos aan voorbij en lijkt niemand te weten wat er gebeurt, zelfs een medewerker van een naastgelegen winkel niet. Het zal ze worst weten, ze hebben er alleen maar last van. Maar zo’n bouwput is niet alleen een bron van irritatie, het is ook een bron van inspiratie. Dat is althans wat Parfum de BoemBoem wil laten zien tijdens de bouwputtentocht aanstaande zaterdag.

Eigenhandig oesters ‘vangen’

Gepubliceerd in dagblad De Pers, 17 november 2011

FOTO'S: MAXIME CARDOL

#Oestour Na een retourtje Oosterschelde doet niemand meer moeilijk over het culinaire goud dat de oester heet.

Net buiten het Zeeuwse Goes, een klein uurtje ten zuiden van Rotterdam, verandert de zee met eb in een walhalla voor de oesterliefhebber. Het wegtrekkende water onthult dan duizenden schelpen die als flatgebouwen uit de zee torenen. Het enige wat wij hoeven te doen, is kaplaarzen en handschoenen aantrekken en gewapend met een emmer de berg beklimmen.

Oude weelde of techniek van nu

Gepubliceerd in dagblad De Pers, 27 oktober 2011

FOTO'S: ALEXANDER SCHIPPERS

#Tuschinski Filmtheater Tuschinski bestaat morgen 90 jaar. Hoe houdt de oude luxetempel zich in de moderne tijd?

Jagen op de bospik

Gepubliceerd in dagblad De Pers, 13 oktober 2011

FOTO'S: MAXIME CARDOL

#Paddestoelen Hup, voor etenstijd het park in en op zoek naar eetbare exemplaren. ‘De eerste sombere honingzwam!’


’Ik rook ‘m al!’ echoot het door het bos. Edwin Florès wijst naar een witte, fallusvormige paddestoel die fier prijkt tussen de bruine herfstbladeren. ‘Dit is de grote stinkzwam oftewel de phallus impudicus, de schaamteloze piemel. Wij paddestoelenhunters noemen het ook wel de bospik.’ Een genadeloze castrastie volgt en duidelijk tevreden met zijn vondst legt Florès de zwam in een mand. De stank zal ons de rest van de middag achtervolgen.

Schiedam vs. Sorrento

Gepubliceerd in dagblad De Pers, 29 september 2011

FOTO'S: MAXIME CARDOL

#Limoncello Kunnen hippe Hollandse neuten concurreren met traditionele favorieten? Een smaaktest.

Niet lang nadat twee Schiedamse broers met hun Limoncello di Fiorito een zilveren plak hadden gewonnen in de prestigieuze International Wine and Spirit Competition, werd vorige week nog een Nederlands merk gelanceerd: Bello Limoncello, de ‘macho onder de likeuren’ van een Amsterdams reclameduo. En als vlotte reclameboys zich er aan wagen, kan met een gerust hart van een trend worden gesproken. Limoncello is in.

Een boom voor iedereen

Gepubliceerd in dagblad De Pers, 15 september 2011

FOTO'S: MAXIME CARDOL

#GroeneLoper010 ’Urban nature’ floreert in Rotterdam. Strandparken en pluktuinen contrasteren met kantoren en flats.

Wie niet oplet, loopt er zo aan voorbij: aan een drukke weg bij de Coolhaven, net voor café De Machinist, leidt een blauwe glijbaan als een kinderdroom die uitkomt door het wuivende riet naar een strandje. Banken van sloophout staan gericht naar het water, naast dennenbomen die minimalistisch zijn opgesteld in het fijne zand.

Stadstour met een soundtrack

Gepubliceerd in dagblad De Pers, 1 september 2011

Amsterdam ontdekken met een koptelefoon op: verhalen begeleid door muziek en andere geluiden. FOTO’S: ALEXANDER SCHIPPERS

#Soundtrackcity Tijdens een audiowandeling door Amsterdam verandert de echte wereld een beetje in een film.

Koptelefoon op, iPod in broekzak, plu opgestoken. We zijn op missie, undercover in een regenachtig Amsterdams havengebied. Terwijl een supermarktganger ons argeloos voorbij beent, vertelt een geruststellende stem verhalen over de omgeving alsof het geheimen zijn alleen voor ons bestemd. 'Winkelcentrum Brazilië was vroeger een opslagloods voor de bagage van Oost-Europese vluchtelingen.'

Het beste van Marktplaats

Gepubliceerd in dagblad De Pers, 25 augustus 2011

FOTO'S: JULIEN RADEMAKER

Om tussen de rommel op Marktplaats een parel te vinden, is tijd nodig. En ballen. Julien Rademaker, oprichter van Gevondenopmarktplaats.nl, geeft hoop aan de verdwaalde schatzoeker. 

We willen allemaal wel een vintage wandkleed aan de muur, en nonchalant zeggen: ‘Jaren zestig exemplaartje, Deens design.’ Maar aangeboren luiheid leidt er vaker toe dat onze huizen vol staan met Billy’s en Smögens gescoord tijdens de Plundra. Zonde, vindt grafisch ontwerper Julien Rademaker (33), die op zijn blog Gevondenopmarktplaats.nl laat zien dat het ook anders kan. Zo’n vier keer per week plaatst hij een kleine twintig Marktplaats-advertenties van designmeubels, vintage rariteiten en kunst. ‘En er is veel meer. In het mapje ‘bewaarde advertenties’ staan er nog tweehonderd.’

Solar koken: poffertjes maken op zonne-energie

Gepubliceerd in dagblad De Pers, 18 augustus 2011

Rik met zijn zelfgebouwde solar cooker. THEHOSPAGES.COM

Hij heeft een vrij groot assortiment solar cookers: met aluminium bedekte satellietschotels, een poffertjespan op cd’s en een hybride koffiezetapparaat. Solarkok Rik, die liever niet bij achternaam wordt genoemd, begon het experimenteren met koken op zonne-energie op het dak van Sociëteit de Sauna, die vorig jaar tot op de grond afbrandde. Hadden de kookexperimenten van Rik daar iets mee te maken?
Een beetje solar cooker, zoals Riks gepimpte satellietschotel, bereikt namelijk temperaturen waarop gebakken of zelfs gefrituurd kan worden. Andere apparaten, zoals een grote ronde plaat vol cd’s, dienen voor slow food, langzaam te bereiden gerechten als een stoofpot. Of poffertjes.

De strijd aangaan met De Club

Gepubliceerd in dagblad De Pers, 18 augustus 2011

De Club tijdens hun 10-minuten-dj- actie. FOTO'S: ALEXANDER SCHIPPERS

Een groep acteurs organiseert flitsfeesten op straat en in kantoren en wil mensen 'wakker schudden' tijdens geheimzinnige meetings in duistere loodsen. Vijf redenen om lid te worden van De Club.

De zendpiraat is nu een restaurant

Gepubliceerd in dagblad De Pers, 4 augustus 2011

Goed toeven en lekker eten op het REM-eiland. FOTO’S: ALEXANDER SCHIPPERS

Een voormalig zendplatform voor radiopiraten, met een onstuimige geschiedenis op zee, schittert sinds kort als restaurant in een Amsterdamse haven. Met een uitzicht waar je U tegen zegt. Uiteten 2.0 op het REM-eiland.

Op een kwartiertje lopen vanaf het Centraal Station liggen de Westelijke Houthavens. De drukte van Amsterdam maakt plaats voor studentenflats, leegstaande loodsen en braakliggend terrein vol woekerend onkruid. Wat kan er in dit godvergeten niemandsland voor moois zitten? Sla een hoek om, nog een, en een kleine haven doemt op. Een paar bescheiden schepen en een twee meter hoge rubberen eend botsen tegen de kade op het ritme van de golven. En dan, aan het einde van de pier, triomfeert een rood-wit geblokt gebouw op hoge palen in het IJ.
Het is het REM-eiland, in de jaren zestig het uitzendstation van de Radio Exploitatie Maatschappij (REM), later de TROS. De REM maakte commerciële radio en televisie op een zelfgebouwd platform buiten de territoriale wateren bij Noordwijk. Het uitzenden mocht maar vier maanden duren, en nadat het eiland enkele decennia als meetpost was gebruikt, ging er in 2004 een Te Koop-bord op. Door de strenge wetgeving die geldt op zee werd er echter geen bestemming voor gevonden.

Hipsters en Surinamers samen gelukkig in BAR

Gepubliceerd in dagblad De Pers, 4 augustus 2011

Het begrip ‘multifunctionaliteit’ krijgt een heel nieuwe lading met de komst van BAR, een pop-up club die morgen opengaat in Rotterdam.

BAR is een koffiebranderij, wijnbar, ijscobar, karaokebar en wodkabar. Het heeft ook een dansvloer, brunch op zondag, een kapper op locatie, een bioscoop en een expositieruimte. En BAR is een club, waar al wat mooie nachten staan gepland.

Het tijdelijke concept is een project van de Maatschappij Voor Volksgeluk (MAVV) van Kristian de Leeuw (28) en Jetti Steffers (25), die sinds 2009 underground verkleedfeesten organiseren, pop-up party’s, multidisciplinaire festivals en interactieve kunstexposities. Bedacht uit onvrede met het uitgaansaanbod in Rotterdam wil MAVV ‘het algehele gelukspeil in en buiten Rotterdam verhogen.’ De Leeuw: ‘Het uitgaanspubliek is de standaardplekken zat. Ze hebben het allemaal al tientallen keren gezien. Daarom openen we een tijdelijke plek waar je onmogelijk in een sleur raakt.’

Kleurrijk
Tijdens de opening van BAR morgen, vrijdag 5 augustus, draaien dj’s Le Voyage en Jeff Solo de plaatjes. Later deze zomer staan de YouTubeBar, popquiz Raad de Plaat, een bridgecocktail- avond en Karaokebar De Vergulde Glimlach op het programma. Iedere dinsdag wordt een film vertoond en elke donderdag is het Dj=Barman en wisselen de dj en barman van plek.

'Ik ben best een goede acteur geworden'

Gepubliceerd op Cineville.nl, 22 april 2011

Af en toe nodigen we een bijzondere Amsterdammer uit voor een avondje naar de film. Deze keer gingen we met acteur Marcel Musters (51) naar Drei. Marcel speelde onlangs in Dik Trom en Gooische Vrouwen en is artistiek leider en mede-oprichter van toneelgezelschap Mugmetdegoudentand.


Marcel, je nam ons mee naar Drei. Wat vond je ervan?

'Prachtige poëtische beelden en mooi gebruik van allerlei verschillende filmvormen zoals split screen. Af en toe dacht ik: waar kijken we naar? Dan werd het zo abstract. Maar heel sterk hoor, al die vormen die op een andere manier iets vertellen. Het verhaal van een driehoeksverhouding vond ik totaal geloofwaardig. Ik ben het meest bevredigd door een film als ik nieuwe gedachten of een nieuw beeld krijg. Dat ik na de film denk: zo kan het ook. Kijk, een film als Gooische Vrouwen is natuurlijk hartstikke leuk, maar de slimme gelaagdheid van Drei raakt me meer.'

Kijk jij beroepsmatig naar films?

'Ik heb altijd moeite met het begin van een film, dan ben ik zo gebiologeerd door het beeld dat ik de helft van de tekst mis. Ik ging bijvoorbeeld naar het mooie Lege maag in het Ketelhuis, van Hans Breetveld. Het belangrijkste werd in de eerste tien minuten gezegd, maar ik miste het doordat ik alleen maar kon kijken naar hoe de acteur speelt en hoe het verhaal in beeld is gebracht. Maar als een film goed is, me betovert, dan verdwijnt dat binnen vijf minuten. Veel collega's kunnen nooit meer gewoon naar een film kijken, daar heb ik gelukkig geen last van.'

'Ik heb me geconformeerd aan de hokjes,
maar het dekt niet de lading'

Met Drei wil regisseur Tom Tykwer taboes omtrent seksuele voorkeur doorbreken. Een hoofdpersoon zegt: 'Je moet gewoon afstand doen van je deterministische biologische opvattingen.'

'Ik vind het heel goed dat er in deze film niet over homoseksualiteit en heteroseksualiteit wordt gesproken als zijnde hokjes. Film is een goede manier om een dergelijk onderwerp aan te kaarten. Zonde dat dit dan weer tot 'arthouse' behoort, waar veel mensen niet naartoe gaan. Het zou heel goed zijn om van dit onderwerp een film te maken voor een groter publiek, toegankelijker en makkelijker maar met dezelfde gedachte: dat alles mogelijk is, dat seksualiteit niet vast staat.'

Het is onzin, die hokjes?

'Ja, en ik heb er zelfs last van. Ik ben zogenaamd homoseksueel, maar dat ben ik niet. Ja, ik val wel op mannen, maar er zit ook heteroseksualiteit in me. Ik heb gemerkt dat mensen het makkelijker vinden als ik zeg dat ik homoseksueel ben dan wanneer het niet bepaald is. Ik heb me geconformeerd aan die hokjes, maar het dekt absoluut niet de lading.'

Publiek financiert kunst via online platform

Gepubliceerd in Het Parool, 4 november 2010

Per ongeluk perfect getimed wordt vanavond voordekunst gelanceerd, een online crowdfunding initiatief dat kunstenaars helpt minder afhankelijk te zijn van subsidies.

Terwijl het nieuwe kabinet in Den Haag stevige bezuinigingen aankondigde op onder meer de kunstsector, stond er elders stilletjes bijstand op. Het idee van een platform waarop cultuurliefhebbers persoonlijk kunnen bijdragen aan kunstprojecten ontstond vorig jaar al, vanuit een bij het Amsterdams Fonds voor de Kunst (AFK) aanwezige behoefte om kunstenaars onafhankelijker van fondsen te maken. Dat had niets te maken met mogelijke bezuinigingen, maar inmiddels hangt er wel die actuele urgentie aan.

Roy Cremers van het AFK is initiatiefnemer van het project, en kwam op het idee voor crowdfunding nadat hij per toeval in contact raakte met SellaBand, de website waarop muzikanten geld inzamelen voor het opnemen van een cd. "Bij het AFK drongen wij er steeds meer op aan dat kunstenaars ook zelf geld binnenhalen. Maar we konden dat wel blijven roepen, ik vond dat we ze daar ook in moeten steunen."

Tijdens het PICNIC festival eind september 2010 werd een betaversie gelanceerd van voordekunst.nl. In de weken daarna werd het concept getest met zes door het AFK geselecteerde projecten: van een grootschalig project met het Concertgebouworkest tot een nog wat in nevelen gehuld idee voor een waterinstallatie in Amsterdam-West. De projecthouders proberen er hun concept te verkopen met teksten, foto's en soms een filmpje. Gekleurde percentages geven aan hoeveel geld er al binnen is, daaronder tikt de tijd weg die nog rest om de financiering te voltooien.